Edukacja seksualna oznacza naukę o kognitywnych (poznawczych), emocjonalnych, społecznych, interaktywnych i fizycznych aspektach seksualności. Edukacja seksualna rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i prowadzona jest dalej w okresie młodzieńczym oraz w okresie dorosłości. UNESCO podkreśla, iż jest to dostosowany do wieku i kultury sposób nauczania, dostarczający dokładnych, realistycznych, nieosądzających informacji.
W przypadku dzieci i młodzieży jej celem jest wspieranie i ochrona rozwoju seksualnego. Edukacja seksualna daje dzieciom i osobom młodym możliwość zdobycia informacji, umiejętności i pozytywnych wartości, umożliwia zrozumienie i cieszenie się własną seksualnością, pozwala na tworzenie bezpiecznych i spełnionych związków oraz na podjęcie odpowiedzialności za zdrowie seksualne i dobre samopoczucie zarówno własne, jak również innych osób. Odpowiednia edukacja seksualna uczy dokonywania wyborów poprawiających jakość życia i przyczyniających się do stworzenia wrażliwego i sprawiedliwego społeczeństwa.
Wszystkie dzieci i młodzież mają prawo do dostosowanej do wieku edukacji seksualnej. Edukacja seksualna powinna opierać się na zaakceptowanych na arenie międzynarodowej prawach człowieka, a w szczególności prawie do wiedzy.
Źródła:
Standardy edukacji seksualnej w Europie. Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją i zdrowiem, Federalne Biuro ds. Edukacji Zdrowotnej w Kolonii (BZgA), https://www.bzga-whocc.de/fileadmin/user…/WHO_BzgA_Standards_polnisch.pdf
Framework for comprehensive sexuality education, IPPF, Londyn, 2006, http://www.ippf.org/NR/rdonlyres/CE7711F7-C0F0-4AF5-A2D5-1E1876C24928/0/Sexuality.pdf
International technical guidance on sexuality education. Vol. II – Topics and learning objectives, UNESCO, Paryż, 2009, http://data.unaids.org/pub/ExternalDocument/2009/20091210_international_guidance_sexuality_education_vol_2_en.pdf